top of page
Zoeken
buurtsportcoach

WOUDENBERG VERTELT #COLUMN13

Op de step, op de step… Het wordt soms nog wel eens gezongen als we voorbij komen steppen, maar in Woudenberg kijkt niemand meer op van steppers. Als stepvereniging zijn we onderdeel van het straatbeeld geworden. Hoe ziet onze donderdagavond er eigenlijk uit? Ik neem jullie mee voor een kijkje achter de schermen.


De voorbereidingen:

De voorpret van onze vaste touravond begint al ruim voor 19:00u op de app. Wie gaat er mee? Wat voor weer wordt het? Wat trekt iedereen aan, kort of lang? Degene die twijfelt wordt over de streep getrokken om toch mee te gaan, wat soms ook nog lukt. Vaste prik 19:00u verzamelen bij de camp.


Verzamelen:

Altijd even zoeken waar iedereen precies staat, maar als je een flink paar helmen ziet en in de winter daarbij flink wat verlichting dan zit je helemaal goed. De jeugd speelt tikkertje of rijdt alvast wat rondjes over het parkeerterrein. Dan wordt de route bepaald. Wordt het zweten op de “pannenkoekenberg” (die weg omhoog naast restaurant Bergzicht), Of wordt het een ontspannen rondje Maarn, Valleikanaal of zien we wel waar we uitkomen. Het kan allemaal.



De ervaring heeft mij geleerd dat “een ommetje” qua afstand een zeer breed begrip is. Belangrijk is dat iedereen plezier heeft en het bij kan benen. Samen uit samen thuis. De jeugd gaat met de trainer op pad. Het is leuk als we elkaar dan onderweg weer ergens tegenkomen.


En dan rijden maar:

Tijdens het steppen wordt flink gepraat, al rollend komen er diverse onderwerpen voorbij. Totdat de weg omhooggaat, dan wordt het stil om ons heen, hoor je alleen de vogels fluiten en komt iedereen op zijn/haar eigen tempo boven. Daar wachten we op elkaar om iedereen de kans te geven weer op adem te komen. En daarna naar beneden! Ook dat doet iedereen op zijn/haar eigen tempo. Omdat het zwaartepunt van de step laag ligt, kan dat een beste snelheid zijn.


Onderweg hebben we tijdens al die tochten van alles gezien. Reetjes, mooie zonsondergangen, bijzondere bomen en bloemen, diverse paddenstoelen maar ook oldtimers. De jeugd ziet de mooiste en duurste auto’s voorbijkomen


Een aantal steppen ook door weer en wind. We zitten nog wel eens onder de modder. Of doen een wedstrijdje wie het eerst natte voeten heeft. De wintersteppers hebben ook wel eens door het donkere bos gereden, dan ben je blij met goede verlichting.


Hans de trainer komt naast me rijden. “Ga je mee zaterdag?” We trainen op de weg met de jeugd. Dan kun je denken aan sprintjes trekken, kop over kop rijden, bergoefeningen of tikkertje en oefeningen in het zand. Als we niet op de weg trainen, zijn we in het bos te vinden. Dan gaan we crossen met de cross steps die Robert van Madventure voor ons klaar zet. De MTB-paden van de Utrechtse heuvelrug kunnen ook met de step worden gedaan. Dat is voor sommigen een uitdaging en sommigen gaan er fluitend doorheen en lussen verschillende routes aan elkaar. De afwisseling tussen trainen op de weg, een toertocht en crossen in het bos, maakt het steppen leuk en zo is er voor elk wat wils.


Napret:

Eenmaal thuis klinkt het gepingel van de app alweer. Onderweg gemaakte foto’s worden gedeeld. Er worden foto’s gestuurd van de diverse versnaperingen na afloop, met de beentjes omhoog. Feit is dat iedereen moe en voldaan, waarschijnlijk al op de bank in slaap valt.


Het afgelopen stepjaar is anders gelopen dan hierboven beschreven, maar dat heeft ons als “gezellige” stepclub er niet van weerhouden om toch door te steppen. Er werden groepjes gevormd met het maximumaantal dat volgens de maatregelen was toegestaan. Er werd vaker alleen gereden of in duo’s, we deelden dan foto’s met de groep en raad maar waar de foto genomen is. Deze week zijn er versoepelingen aangekondigd. Buitensport mag straks weer met een groep van maximaal 30 personen. Daar gaan wij dankbaar gebruik van maken.


Tja steppen is gewoon leuk! Ik ben blij dat er in Woudenberg de mogelijkheid is om dit in verenigingsverband te doen. Het heeft mij een betere conditie bezorgd, het geeft een hoop leuke ervaringen en levert goede stepvrienden op.


Ik geef de pen door aan Hetty de Koning van manege Groenewoude. Een sportief ruiter, die je als stepper zomaar tegen kan komen in den Treek.


Arieene Koelewijn

Stepteam High Level


140 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page